IASPIS ve İsveç İstanbul Başkonsolosluğu’nun desteğiyle.

Ağaç Okulu insanların, yaşanmış deneyimleri temel alan ve topluluklarla ilişkili müşterek öğrenim ve bilgi üretimi için bir araya gelebileceği bir yer. Hususi özelliklere ve tarihe sahip bir canlı olan ağaç, eleştirel, özgür ve bağımsız tartışmalardan yeni fikirlerin ve eylemlerin doğduğu fiziki ve mecazi bir ortaklık yaratıyor. Ağaç Okulu konvansiyonel bilgi disiplinlerinin ötesine geçen ve kenara itilmiş formlara kucak açan farklı bir öğrenme yolu sunuyor.

İstanbul’daki Ağaç Okulu Arapçada çiftçiler arasında eşit paylaştırılan topluluk arazileri için kullanılan al masha terimini merkeze alıyor. Masha’nın varlığı insanların toprağı birlikte işlemeye karar vermesine bağlı, yani toprağı işlemeye son verdikleri anda toprak iyeliğini kaybediyorlar: Ortak kullanımla gelen bir iyelik bu. Bugün, müşterek toprağın işlenmesini tekrar canlandırmanın, böylece toprağı işlemenin anlamını, ortaklaşa yaşam için gayret etmeyi imleyen başka insan eylemlerine genişletmenin mümkün olup olmadığını sorabiliriz.

Kaçınılmaz olarak devlet aygıtının aracılık ettiği “kamu”dan farklı olarak, al masha devlet kurumlarının ötesinde var oluyor. Kamu, iktidar yapılarının halka verdiği bir alanken, al masha insanların etkileşiminden doğan bir alan. Al masha’nın etrafında ortaya çıkan fikirler ve pratikler Ağaç Okulu’nda düzenli olarak tartışmaya açılacak.

DAAR (Filistin/İtalya/İsveç), kavramsal spekülasyonla pragmatik müdahaleleri, söylemi ve kolektif öğrenmeyi bir araya getiren bir mimarlık kolektifi. Sandi Hilal ve Alessandro Petti’nin sanatsal araştırmaları siyaset, mimari, sanat ve pedagoji arasında konumlanıyor. Pratiklerinde sanat sergileri başka bağlamlara taşan gösterim ve eylem alanları olarak öne çıkıyor: İnşa edilmiş mimari yapılar, eleştirel öğrenim çevrelerinin şekillendirilmesi, baskın kolektif anlatılara meydan okuyan müdahaleler, yeni siyasal imgelemlerin üretimi, kentsel alanların oluşumu ve kavramların yeniden tanımlanması.